Συνέχεια ακούω τη φράση: «Δεν έχω ανάγκη να πάω σε Ψυχολόγο, έχω τους φίλους μου για να τα πω»!
Ακούγεται λογικό, αλλά τις περισσότερες φορές είναι λάθος και επικίνδυνο!
Η φιλία και η εμπιστοσύνη σε κάποιο κοντινό μας πρόσωπο είναι ένα από τα μεγαλύτερα αγαθά που μπορεί να έχει κανείς στη ζωή του, αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορεί να αντικαταστήσει έναν ψυχολόγο.
"Σύμφωνα με την έρευνα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 85% του πληθυσμού, δε βοηθήθηκε από άτομα που ανήκουν στο κοντινό τους περιβάλλον και βρήκε πραγματική βοήθεια σε συνεδρίες με ψυχολόγο".
Οι φίλοι και τα αγαπημένα πρόσωπα δεν μπορούν να πάρουν τη θέση ενός ψυχολόγου για τους παρακάτω λόγους:
1. Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ακολουθήσουμε τις συμβουλές που μας δίνουν οι φίλοι μας, όσο λογικές κι αν μας ακούγονται... Eίναι αδύνατον γιατί αυτές οι συμβουλές δεν έρχονται από μέσα μας αλλά τις λέει κάποιος που δεν είναι στο πρόβλημα!
Ο ψυχολόγος δε θα σας δώσει ποτέ μια έτοιμη συμβουλή την οποία θα προτείνει να ακολουθήσετε, αλλά θα σας καθοδηγήσει ώστε να βρείτε εσείς τη λύση σε ότι σας απασχολεί!
2. Σε έναν φίλο δεν θα πείτε τα πάντα. Όσο κι αν θέλετε να του πείτε ό,τι σας συμβαίνει σίγουρα ντρέπεστε ή διστάζετε να του πείτε όλη την αλήθεια από φόβο μήπως σας κρίνει ή το διαδώσει.
Ο ψυχολόγος δεν είναι φίλος σας όποτε δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεστε για τίποτα.
Θα σχηματίσετε έναν ιδιαίτερο δεσμό, ώστε να μπορέσετε να «ανοιχτείτε» και να του εκμυστηρευτείτε τα πάντα. Θα υπάρχουν όρια στην σχέση σας και μία μεθοδικότητα που θα σας οδηγήσει να ανακαλύψετε σιγά σιγά τον καλύτερο σας φίλο... Τον εαυτό σας!